DONKERBLOND
Donkerblond
dat was de vrouw
die mij 's-nachts achterliet,
in een jas van donkerblauw
verdriet
om jou
om mij
om jou en mij ging het toch eigenlijk niet
In
indigo maar dan vervaagd
schemert moedertaal
geëtst op blikken platen
een verhaal
van jou
van mij
maar meer toch eigenlijk van allemaal
Foto’s
kijken in zwart-wit-grijs
mij vrolijk lachend aan
ze zeggen plots van zilv’ren lijst
ontdaan:
van jou
van mij
zijn wij meedogenloos vroeg weg gegaan
Zilver
goud en parelmoer
waaruit zich licht ontplooit
zijn schielijk onder 'n donkre floers
gegooid
tot jij
en wij
er stralend ooit mee zullen zijn getooid