|
to poetry main page
next
These pages contain poetry and songs. When you want to
use them: ask permission by e-mail to Rob Cassuto |
page
6
het
hardste en het zachtste:
mos op steen
de arendsklauw om het donzen jong
het mollig vlees
aan het scherpe bot
de dringende lust in de tederste
aai
het verfijndste lichtspel in het zwartste
duister
8/10
01
lijstje voor mijn virtuele fascist
de act
polijsten.
een nieuw opzetje maken.
breuken en barsten wegwerken.
het zachtste in een kluis
sluiten
niet betrapt worden o god
nee!
een coupe
plegen.
die ander onderwerpen
onder het juk door dwingen.
vernietigen tot mijn
instrument.
genieten van de blik die om genade
smeekt.
mijn wraak is zoet!
(trap)
vernietigen alle tederheid.
wegvagen
alle breekbaarheid.
verbieden wat onaf is, weerloos.
wat open ligt in kwetsbaarheid,
ik wil het
niet, ik wil het niet zien.
ik wil dansen in zalen met
het fijnste porselein,
breken, hui, hui,
breken.
4 juni '02
|
the hardest and the softest
moss
on rock
the eagles claw round the fluffy young
the lush flesh on the sharp bone
the most urging lust
in the most tender caress
the most subltle light play in
the blackest dark
8/10 01
list for my my virtual fascist
polish the act
make a new scheme
hide
breaks and cracks
shut the softest in a safe
don't get caught, god no!
stage a coup
subject the other
force him under the yoke
destroy him into my
instrument
delight in the eye pleading for mercy
sweet is my revenge!
(kick)
destroy all tenderness
wipe out all
frailty
forbid the incomplete, the defenceless
all what is open and vulnerable
I don't want to see
it, I don't want to see it!
I want to dance in ballrooms
with the finest porcelain,
to break, ha, ha, to break!
4 juni
'02 |
|
|
korte bijbel test
Was ook jij niet ooit in het paradijs in een achter
herinnering vergleden zaligheid?
Heb ook niet
jij ooit van de boom der kennis gegeten en ben ook jij niet
toen hard en geweldig in de wereld van het weten gegooid?
Heb ook jij niet aan de Babelse toren van je
almacht gebouwd?
Heb ook jij niet de stem gehoord, die
gebood het vertrouwde huis in Ur te verlaten?
Heb ook jij je broer niet overdonderd, je vader misleid, Rachel gekust
bij de put en geweend,
Heb ook jij niet om je
heil, om je leven, met de engel geworsteld?
Heb ook jij
niet uit pure hongersnood een plaats gevraagd bij de machtige
Farao?
Heb ook jij niet als slaaf gezwoegd voor
onderdrukkers, geef je eigen namen.
En heb
jij niet in de vrije ruimte van de woestijn gedankt en gejuicht
aan de Rietzee en gemord bij Mara en Massa en Meriba,
gedanst uit dank voor redding en desperaat gedanst voor het gouden
kalf?
Gedorst, gehongerd, gespijzigd, geleerd,
getwijfeld, geloofd, opgestaan, verzwolgen, verteerd,
genezen?
Duizend doden gestorven, duizend levens
geleefd…
october 2004
|
brief bible test
Were you not too once in paradise in a bliss
slipped behind recall?
Have you not too eaten once from
the tree of knowledge and were you not too smitten hard in
the world of knowingness?
Were you not too busy building the Babel tower of
your omnipotence?
Have you not too heard the voice
bidding you to leave the familiar house in Ur?
Have you not too dumbfounded your brother, mislead your father, kissed
Rachel near the well and wept?
Have you not
too wrestled for your salvation, for your life with the
Angel?
Have you not too begged out of pure starvation for
a place with mighty Pharao?
Have you not too
laboured as a slave for suppressors, give your own
names.
Have you not too in the free space of the
desert
given thanks and shouted for joy at the Reed sea
and have you not too grumbled at Mara and Massa and
Meriba, danced your gratefulnes to be rescued and have you
not too danced desperately before the golden calf?
Thirsted, hungered, fed, learned, doubted, believed, raised,
swallowed, wasted, healed?
Died thousand
deaths, lived thousand lifes....
|
vonken
het singuliere punt
splitste,
tomeloze lichtexplosies
bliksemse
vonkensalvo's stortbuien van vuurkogels
landden in
zandzeeen, in pikdonkere velden
van kiezel en keileem,
moddermonden
verslonden gretig de stralende scherven,
borgen ze in aarden potten, onder schilden,
pantsers, uniformen van leerhuid, karaktervlees.
dat was
ooit voor het begin.
nu hokken verhongerde engelen,
vergeten achter maskers van staal,
gezegeld
met rode hars
gewikkeld in pluche bandages,
smeulen ze nog
schroeien een pijnpunt
een
steek in de zon
een barm in het hart
ook
in mij in jou
boezemen ze ruimte
bloesemen
uitslag
zweren ze geestig de leegte
ijlen
een rebus
vrij me
ijver
me
los
verlos mij
January 2005
|
sparks (coming)
|
twee handen
als een zwarte adelaar zweven zijn reuzenhanden
- ik ben in de duistere schaduw van zijn vlerken
zijn oog heeft mij bespeurd
zijn bek taalt
hongerig naar mij
ik krimp van aanstaande vernietiging -
in de holte van mijn borst
hangt
een zwarte foto: een verstijfde mond
een verlamde
greep
daalt een ramp of een zegen?
zijn ene hand kweekt, de andere snoeit
in grote scheve gebaren,
ze geven en nemen
een rijkelijk ontluiken, een keihard
einde
nietig rukken wij aan ons lot,
schuilen wij in ons misverstaan, in ons klein begrip,
hangend aan ons dwaas oordeel,
geblinddoekt tussen
wellende liefde en 't snijdende mes
2003
|
two hands
like a black eagle his giant hands loom
- I am in the dark shadow of his wings
his eye has
spotted me
his hungry beak yearns for me
I
shrink with forthcoming annihilation -
in the hollow of my breast
a black
photograph is hanging: a rigid mouth
a lame
grip
is a disaster descending or a
blessing?
his one hand breeds, the other prunes
in broad and crooked gestures
they give and take
a lavish burgeoning, a relentless cut
aimlessly tugging at our destiny
we
shelter in our misunderstanding, in our petty notions,
clutching to our silly judgement,
blindfolded between a
loving well and the cutting blade
|
familieopstelling
vader boog voor zijn voorouder: Abraham
hij dankte Jezus voor zijn hulp
en schaarde zich bij zijn lotgenoten in Burma
verbond zich met zijn verleden lot
en nam zijn verdriet op zich;
hij heelde zich en verlichtte
mij zo van zijn zware last
Hinenni!
Hij keek mij
aan
zoals Abraham Isaac na de stem van de engel:
hij zag zijn zoon en liet hem
leven.
2003
|
family constellation
father bowed for his ancestor:
Abraham
he thanked Jesus for his
help
and joined his fellows in
Burma
related to his bygone fate
took on his sorrow;
he healed himself and
relieved
me thus from his heavy load
Hinenni!
He looked at me
like Abraham looked at Isaac after the angel's
call:
he saw his son and let him
live.
|