page
3
Fast backwards
1. Er
schuiven verleden tijden door mij Een boek oude bladen
bladert zich terug tot voorbij nul Een vleug asfalt van
1945: Legerwagens rijden mij de oosterse oorlog weer in.
Bigbands sybcoperen mijn geboorte. Indië, Indië,
heimwee van mijn ouders, tropenwelvaren van mijn
grootouders. Ik reis stokoude foto's in: mijn
vader knaap in blazer en wijde witte broek onder de waringin,
mijn moeder engeltje met pijpekrullen. In hun verlangen was
mijn mogelijkheid al geboren. Fin de siecle-interieurs, mijn
voorouders breiden zich verder en verder terug uit.
In hun onbekendheid met mij zweef ik al als kiem naar mijn
lot
|
Fast backwards
1.
Ancient times are sliding through me. A book of old pages
browses itself back past zero. A whiff of 1945 asphalt:
Army cars drive me into the Eastern war again.
Bigbands syncopate my birth. Indië, Indië, yearning of my
parents, tropical thriving of my grandparents, I
travel into bygone photos: my father a lad in blazer and wide
white trousers under the waringin tree, my
mother a little angel with long curls, in their desire the
possibiltity of me already being born. Fin de siècle
interiors, my ancestors expand backwards further and
further. In their unknowingness of me I already float as a
germ to my fate.
|
2. Joodse families trekken door
Europa hun spullen op karren, waar is het veilig?
Mijn voortvluchtigheid was getekend. Bloed en zweet in
zoveel verwante vergane lichamen die mij ontwierpen.
Tranen, hoop, vroomheid en gein in al die harten die geklopt hebben
tot het mijne. Exodus van voorouders, jullie wegen mij
zwaar. Jullie onontkoombare geweestzijn drukt hard.
Mijn hart accepteert jullie maar met kracht moet ik mijn
vrijheid tegenover jullie veilig
stellen.
1981
|
2. Jewish families roam through Europe,
their possesions on carts, where is safety? My fugitiveness
had been signed. Blood and sweat in so many related consumed
bodies which have designed me... Tears, hope,
piety and fun in all those hearts, which have been beating
unto mine... Exodus of ancestors, you weigh heavily on
me. Your undeniable having been is pressing hard.
My heart accepts you but with force I have to safeguard my
freedom from you.
|
twee recente gedichten
na
de breuk startte de noodzaak na de stort drong het bakenen
een metertje veiligheid voor het vege lijf
ternauwernood gezekerd gezegeld de wrange mond voor de roep
het hart gevangen in een vest genoopt een
tot dunnere zang de lippen gewrongen tot een beperktere kus
de armen gehaperd tot een aarzelend schaken
de ogen haken naar een zicht: in het als
waar genomen veld waakt de weerman, de vrouw des huizes
in de tuin staat de tafel van het lot gedekt rode
kool en groene prei en appels van oranje daar schrammelen
violen speelt de bard de blues en wachten mijn vrienden
leest de rabbi de les daar lachen vader en moeder
in het wit en drinken klare wijn
July 1 2005
aan de
rand
aan de rand schrikkelt en mangelt de
vrees
de arm wil reiken en verlengt zijn worp
plant zijn lus zonder einde naar een zonnig moederveld
in de benen zindert een zoem van zin en spel
wacht!
grijs wordt de lust elektrisch versneden
mager hapert de deun de draf treft een graf
gaapt een fata morgana van zwart waarin het
springen verstart
tot een eeuwige foto waarin het vallen
geen bodem vindt tot de tijd weer start
June 29 2005 |
two recent poems (some allusions hard to
translate)
after the break necessity reigned after
the collaps the urge to limit a meter of safety for the bare
skin hardly secured the sour mouth sealed for
not to call
the heart captured in a vest compelled to
a thinner singing the lippes warped to a reduced kiss
the arms hampered to a hesitating give and take
the eyes yearn for a view: in the field
taken as true watches the weatherman, the lady of the
house in the garden the table of fate has been laid
red cabbage and green leek and apples of orange there the
fiddles faddle plays the bard the blues, there my friends are
waiting teaches the rabbi there father and
mother are laughing in white drinking the wine of
clarity
July 1 2005
another poem: translation coming
|